Şair Cahit Sıtkı Tarancı’nın dediği gibi
‘Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında’.
Yola çıkarken bir hayli yorgunum
Düşünceliyim..
Kardeşim, dostum, canım arkadaşım Yusuf Çimen’in vefat haberini alınca ‘işte dedim yalan dünya işte, senin için üzülmeye değmez’!
İstanbul’a nasıl geldiğimi anımsamıyorum bile…
Of! Yaşam neden bu kadar ağır,
Neden sevgililer birer birer terk edip gider bizi…
Canım arkadaşım, kardeşim Yusuf Çimen..
Mekanın cennet olsun, rahat uyu..
Ümraniye Milli Saraylar Camii avlusuna gelen kalabalığa baktım..
Son görev için toplanmışlardı..
Dost, Gümüşhane sevdalısı Tahsin Söğüt,
Sağ kolu Muammer Korçil,
Gümüşhanespor’un Eski Başkanı emektarı, Kurban Karagöz,
Mühür Başkan…
Can kardeşim Fahrettin Kocabıyık
Şube Müdürü Sayın Kemal Bitiş,
Genç Hukukçu Avukat Burak Işık,
Hep beraber Yusuf’u uğurlamaya geldik.
Uzun uzun baktım Yusuf’un tabutuna,
Oysa hayallerin ucu bucağı yoktu değil mi?
O kısacık ömrüne çok şey sığdırdı..
Adamlığı, adam olmayı başararak ayrıldı içimizden..
Bir daha göremeyeceğiz ancak Yusuf Çimen’in hatıraları ebediyete kadar sürecek
Şubat biterken yüreğimde bir sızı
Bugün hava hiç ummadığım kadar soğuk
Sanki bugün tüm soğuklar İstanbul’a toplanmıştı
Güle güle sevgili Yusuf Çimen…
Bodrum’a dönüyorum
İçim buruk,
Yaşam böyle bi şey işte
Başa sarmak gerek her şeyi..
Mutlu kalın daim olun,
Hoşcakalın..